pezhiad
Brezhoneg
- Savet diwar an anv-kadarn pezh hag al lostger -iad.
Anv-kadarn
pezhiad /ˈpe.zjat/, /ˈpe.ʃːat/ gourel (liester : pezhiadoù).
- tamm bras:
- A-benn eur pennadik e teuaz da gaout an aoled gand daou beziad kik, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 283.)
- Eur peziad kig am-eus bet ive en aluzenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 412.)
- Pa vezen aet skuizh, ec'h ehanen da skeiñ ha neuze ar c'hloc'her, savet ivez war an treust, a skoe d' e dro, gant ur morzhol houarn, war ar pezhiad arem. — (Yeun ar Gow, Eñvorennoù (kendalc'h), Al Liamm, niv. 175, Meurzh - Ebrel 1976, p. 115.)
- mell, pikol, pezh :
- Ur pezhiad cholori, traon ha krec'h, savet an divrec'hioù en nec'h, kasoni en daoulagadoù, langaj ha gwall gunujennoù er genaouioù. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 18.)
- Eur peziad den a welas e beg an tour, war e zremm eur baro hir m’en doa ar person mil boan o welet an daoulagad, daoust d’ezo da veza lugernus evel ar stered en eun nenvou digoc'hen. Nozveziou an Arvor, 96