poazhañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn poazh hag al lostger -añ.

Verb

poazhañ /ˈpwɑː(z)ã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : poazhet) (displegadur)

1. Lakaat da vezañ poazh.
   • An delioù anezhi, drailhet munudik, ha poazhet gant vioù, a zo ur boued kreñv evit ar vugale o deus olosennoù, bouloù sempladurezh en o gouzoug ; pe dindan o elgez, o chik pe o groñch. — (Loeiz ar Floc'h, E louzou da bep klenved, in An Oaled, niv. 35, 1931, p. 9.)
   • E Mezheven ne glasker ket keuneud evit tommañ, nag evit sklerijenniñ pa bar al loar en oabl dizolo ; ne glasker ket kennebeut evit poazhañ traoù er gouelec’h, evit daou vanac’h a zo eno ha ne zebront nemet frouezh gouez ha gwrizioù. — (Jakez Riou, Brec’hillien pe Ar manac’h Mougn e-barzh Buhez Breiz, niv. 40-41, 1924, p. 939-940.)
   • — [...]. E kichen Roazon, n'euz ket pell, va c'hamarad ha me, enn eun ti evel heman, var ar meaz, hor boa poazet kroc'hen, bleo hag all eun ejenn en he bez-pikol. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 281.)
2. Deviñ
   • Tomm eo an amzer, an heol a boazh. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 79.)
   • Mes a vec’h oa diskennet er veol ma pareas adarre el lec’h m’oa bet poazhet gant ar gouloù [...]. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 615.)

poazhañ verb gwan

1. Dont da vezañ poazh.
   • Tra ma vo ar c’hig o poazhañ
     Me yay da vale d’ar jardin
     Da choaz ur boked louzoù fin. — (Pardon an Dreinded, kanaouenn dastumet gant Nolwenn Korbell.)

Deveradoù

• amzer boazhañ
• poazhadur
• poazhañ al dente
• poazhañ en amann
• poazhañ en dour
• poazhañ en dourgib
• poazhañ e parpilhot
• poazhañ er forn
• poazhañ er vurezh
• poazhañ gwenn
• poazhañ hep ken tra
• poazhañ ouzh ar ber
• poazhañ ouzh ar vurezh
• poazhañ war ar regez
• poazherez
• poazher-glaou
• poazhidigezh
• poazhus

Troioù-lavar

• poazhañ e viz
• poazhañ ur c'hornad butun

Troidigezhioù

• afrikaans : kook ^(af)
• alamaneg : kochen ^(de)
• daneg : koge ^(da)
• esperanteg : kuiri ^(eo) (verb kreñv eeun), kuiriĝi ^(eo) (verb gwan)
• faeroeg : kóka ^(fo)
• finneg : keittää ^(fi)
• galleg : cuire ^(fr)
• ido : koquar ^(io)
• islandeg : sjóða ^(is)
• katalaneg : coure ^(ca)
• mayaeg Yucatán : tahal ^(*)
• nederlandeg : koken ^(nl)
• norvegeg : koke ^(no)
• papiamento : kushiná ^(*) , kushna ^(*)
• poloneg : gotować ^(pl)
• portugaleg : cozinhar ^(pt)
• romañcheg : couscher ^(*)
• roumaneg : găti ^(ro)
• rusianeg : варить ^(ru) , готовить ^(ru)
• saozneg : cook ^(en)
• spagnoleg : cocer ^(es) , guisar ^(es)
• svedeg : koka ^(sv)
• tagalog : maglutò ^(tl)
• zouloueg : ukupheka ^(zu)