resisaat
Brezhoneg
Verb
resisaat /resiˈsɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : resisaet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ resis, pe resisoc'h
- <skouer.>
II. verb kreñv eeun
- Ober d'un dra bennak bezañ resis, pe resisoc'h ; spisaat
- — 'M eus ket ezhomm da resisaat.
— Resisaat ? Resisaat petra ? Ne gomprenan tra... — (Vefa de Bellaing, Ar peskig ruz, Al Liamm niv. 178, Gwengolo-Here 1976, p. 316.) - — Ar gward-chase an hini eo, a resisaas Harry. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 85.)
- — 'M eus ket ezhomm da resisaat.
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
- galleg : (se) préciser (fr)