richanañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn richan hag al lostger -añ.

Verb

richanañ /ri.ˈʃãː.nã/ verb gwan (displegadur)

1. Reiñ e vouezh da glevout o kaozeal eus laboused 'zo.
   • N'ouzon nemet un dra : en amzer hiziv al loened a harzh, a c'hwitell, a vlej, a wic'h, a viaou, a hinno, a yud, a hud, a voud, a chilp, a glip, a goag, a c'hroaq, a gan, a richan, a grougous, a roc'h, a doc'h, a soroc'h, a c'harm, a ragach, a c'hregach, a gloc'h, a youc'h, a razailh, a rizink, pep hini en e vod hag hervez e ouenn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 8.)
   • Perak, te ne glevez nemet al laboused o richanañ war da dro? — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 108.)

Stummoù all

• richanat

Deveradoù

• richanadeg
• richaner
• richanet

Troidigezhioù

• galleg : gazouiller ^(fr)