rofet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ro-, pennrann ar verb reiñ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

rofet /ˈrofːet/

1. Furm ar verb reiñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
   • — Ya, gant he rofet d'e berc'henn mar deu da degouezhet amañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 103.)

Gerioù heñvelster

• rofot
• rooc'h
• root

Troidigezhioù

• galleg : (vous) donnerez ^(fr)