strafuilh
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
strafuilh /?/ gourel (liester : strafuilhoù)
- Dizurzh e spered pe e galon un den pa vez nec'het, fromet, pe birvilh ennañ.
- Ranket he devoa lakaat ludu war he zan ha hastañ buan serriñ an nor evit na welje ket he strafuilh. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 53.)
- Strafuilh e vouezh avat a zislavar e gomzoù. — (Herve Gouedard, Paul Sérusier, ul livour e Breizh, Al Liamm, miz Du 2013, p. 132.)
- bezañ , lakaat stafuilh en un den, e kalon un den:
- Daoust ma ne oa netra dizereat er gwel eus an dañs, e vije bet gouest, dre an doare d'ar c'houbladoù d'en em stardañ ha dre ar fringadennoù a rae an dañserezed pa dremenent o dorn a-uc'h d'o fenn, da lakaat un tammig strafuilh e kalon ur manac'h oc'h ober pinijenn. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 37.)