surtuto

Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	surtuto	surtutoj
akuzativ	surtuton	surtutojn

surtuto /sur.ˈtu.tɔ/

1. Chupenn hir, mantel dreist.