sutell

Brezhoneg

Sutell (1) an tredeog.

Pod-te gant e sutell (2) a-gleiz.

Sutell (3) ur fleüt.

Etimologiezh

Savet diwar sut-, pennrann ar verb sutal, hag al lostger -ell

Anv-kadarn

sutell /ˈsytːɛl/ benel ((furm vihanaat : sutellig, liester : sutelloù)

1. C'hwitell
   • Eur zutell a zo gantañ hag eñ eo a ro an taol-sutal evit digeri an abadenn. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 52.)
2. Lodenn eus ul lestr a ziskarger an dourenn drezi
3. Lodenn eus ur benveg seniñ dre c'hwezhañ a-stok gant diweuz ar soner
4. (Dizoare) Kalc'h

Gerioù heñvelster

• beg (2)
• bronn (2)
• sut (2)

Deveradoù

• sutelladeg
• sutelladenn
• sutellañ
• sutellat

Gerioù kevrennek

• sutell-evnetaer
• sutell-gorz

Troidigezhioù

C'hwitell (1)

• alamaneg : Pfeife ^(de)
• esperanteg : fajfilo ^(eo)
• galleg : sifflet ^(fr)
• saozneg : whistle ^(en)

Sutell ul lestr (2)

• galleg : bec ^(fr) , goulot ^(fr)

Sutell ur benveg dre c'hwezhañ (3)

• galleg : bec ^(fr) , embouchure ^(fr)