tarzhioù
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn tarzh hag an dibenn-ger -ioù
Furm anv-kadarn
tarzhioù /ˈtarzju/
- Furm lies an anv-kadarn tarzh
- Taolet ha distaolet eo Marc'h gant an tarziou digalon, hag hep dale eo lonket ganto. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 46.)
- War-lerc'h ar stokadenn e chomas eno, houbet ha difiñv dindan an tarzhioù divent a zisac'he warnañ hag a ginnige e zismantrañ. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 18.)
- Gronnet a bep tu gant flammoù ar gurun, torret he gwern gant striv ar seizh avel ha diframmet he stur gant an tarzhioù, ne c'hell ket mui ar vag derc'hel penn d'an arnev. — (Langleiz, Enez ar Rod, Mouladurioù Hor Yezh, 2000, p. 17.)