Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar disac'h-, pennrann ar verb disac'hañ, hag an dibenn-ger -e

  Furm verb

disac'he /diˈzɑːɣe/

  1. Furm ar verb disac'hañ e trede gour unan an amdremened en doare-disklêriañ
War-lerc'h ar stokadenn e chomas eno, houbet ha difiñv dindan an tarzhioù divent a zisac'he warnañ hag a ginnige e zismantrañ. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 18.)

Troidigezhioù