torrje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar torr-, pennrann ar verb terriñ, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

torrje /ˈtɔrʒe/

1. Furm ar verb terriñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h na da skouer) :

[...], he dorn war ar pakadoù da ziwall na gouezhje tra pe dra pe na dorrje ar c'herdin, [...]. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 15.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)(il) (se) casserait ^(fr)