troideller
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « troidell- », pennrann ar verb « troidellañ », hag al lostger « -er ».
Anv-kadarn
troideller /troiˈdɛlːɛr/ gourel (liester troidellerien)
- Den n'eo ket eeun.
- Hop ! paotr ! buan, ur werenn evit an aotrou ; hast afo 'ta troideller. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 7.)
- Izidor n'eo ket eun den fall, nann ; met troideller eo eun tammig hag, evit lavaret ar wirionez penn-da-benn, eur banne gwin ha zoken eur banne hini-krenv a ya gantan gwelloc'h eget laez-ribod. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 61.)
Troidigezhioù
- galleg : maniganceur (fr)