zeuent

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuent gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuent
dre vlotaat	zeuent
amreizh	teuent

zeuent /Distagadur ?/

1. Furm ar verb dont e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne :

Dalc'hmat e vane sujet d' ar ploñjadennoù-se dic'hortoz en ur bed e-kichen ha na goap e gamaraded na gourdrouzoù ar mestr ne zeuent a-benn eus ar pezh a anvent e ziankadennoù. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 13.)

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa :

Desket em boa d'ezañ laerezh pesked diwar pesketaerien Douarnenez, pa zeuent gant o c'hirri da varc'had Kemper-Kaourintin. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 45.)

E-pad pell e virjont o c'hoef ha gwiskamant ar vro ha, pa zeuent d'ar gêr, e veze fichet dezho. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 231.)

Stummoù rannyezhel

• zaent (e gevred Breizh)