zeujemp

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deujemp gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deujemp
dre vlotaat	zeujemp
amreizh	teujemp

zeujemp /ˈzøːʒẽm(p)/

1. Furm ar verb dont e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h na, da skouer :

Kerkent, betegouzout na zeujemp da vezañ re faezh holl dre ziskuizhañ ul lajadig, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 16.)

Stummoù rannyezhel

• zazemp (e gevred Breizh)