a-feson
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
a-feson /aˈfesːɔ̃n/
- dereat, evel ma tere, plijus da welet
- An dud a-feson ne lakaent troad ebet e-barzh hag a c'hourc'hemenne d'o bugale ober evelte, dreist-holl d'ar merc'hed. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 102.)
- [...] ; ha neuze ur pezh maouez a-feson a bemp bloaz ha tregont bennak, diouzh he gwelout ; [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 11.)
Anv-gwan
a-feson /aˈfesːɔ̃n/ (ken a-feson, muioc'h a-feson)
- dereat, evel ma tere, plijus da welet
- Amañ er barrez n'ouzon ket hag-eñ a zo ken a-feson hag eñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 160.)