Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar a, pennrann ar verb mont, hag an dibenn-ger -e
Furm verb
ae /'e:a/; /?/
- Furm ar verb mont e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
- Ar glav, an avel hag ar c'hurun ac'h ae war washaat. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 228.)
- Pa veze deuet ar goanv ez ae, goude koan, da di unan pe unan eus an amezeien, [...]. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 18.)
- A-wechoù koulskoude, pa glañve ar vamm-gozh, ha ret dezhi chom war he gwele gant ar remm, Yun a yae, bep lun, d'ar vorc'h, da gerc'hat ur bara a bemp lur. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
- Ar c'hi a yae ganeomp ivez hag en deveze ul laeradenn bennak eus al lec'h ma tremenemp. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 299.). Gortoz a rafed : Ar c'hi ac'h ae ganemp ivez...
- en islavarennoù:
- ...petra bennak ma'z ae buanoc'h evit kement labous a zo ... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 140.)
- Brema, setu an den yaouank oc'h heulia map Roue an Hiberni e pep lec'h ma 'z ea, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.) Gortoz a rafed : e kement lec'h ma'z ae ...
- ez ae
Troidigezhioù