afet

Savet gant a, eus ar verb mont, ha -fet.

afet : efet

1. Furm eus ar verb mont, en eil gour lies an amzer-da-zont:
   • N'afet ket pelloc'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 104.)