breudeur

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

breudeur /ˈbrøː.dœr/ gourel

Furm lies an anv-kadarn breur.
- — [...] ! “Bete mouezh ho preudeur a glevfet o lâret deoc'h” : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 214.)
- — Me 'm eus daouzec a vreudeur, ho daouzec doganed,
  Me ma hunan 'zo iwe,-setu eno trizec.
  — Anduri, anduri, ma Jannic, a zo rèd ! — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 42.)
- Rak bet eo e skol al labourerezh-douar Breudeur Ploërmel, en Nivot, e parrez Lopereg. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 20.)
- « [...]. Disoñjomp eun dra ker poanius-all, ha bezomp gwir vreudeur gant karantez leiz hor c'halon. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 51.)
- « N' eo ket tre ker gouest ha va breudeur c'hoaz, » eme ar Mestr. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 142.)
Breudeur ker, e SAAQ (139...)
- Mes, va breudeur ker, ... Ni va breudeur ker ... SAAQ 357
- Piv, a nevez, va breudeur ker, a zigoro an nor serret hag a serro an nor zigor ? SAAQ 356
- Mes, va breudeur ker, ... Ni va breudeur ker ... SAAQ 357