burzhudusañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan burzhudus hag an dibenn-ger -añ

Furm anv-gwan

burzhudusañ /byrzyˈdysːã/

1. Derez-uhelañ an anv-gwan burzhudus
   • Burzhudusañ ma kavan eo seul vui ma vez sot ha diskiant ar pezh a vez lavaret diwar o fenn, seul vuanoc'h a se ne vez kredet ken. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 217.)
   • Burzhudus ? Gwiroc'h e vefe lavarout : burzhudusañ teñzor bet gwelet morse gant lagad mab-den. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 43.)
   • Pa zeuy ar goañv adarre, Marzhin, bepred ken amoet all, n'en devo desket hepken d'e vuiañ-karet ar re vurzhudusañ eus an troioù-hud a ouie : [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 177.)

Troidigezhioù

• galleg : ^(fr)