burzhudusañ
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm anv-gwan
burzhudusañ /byrzyˈdysːã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan burzhudus
- Burzhudusañ ma kavan eo seul vui ma vez sot ha diskiant ar pezh a vez lavaret diwar o fenn, seul vuanoc'h a se ne vez kredet ken. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 217.)
- Burzhudus ? Gwiroc'h e vefe lavarout : burzhudusañ teñzor bet gwelet morse gant lagad mab-den. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 43.)
- Pa zeuy ar goañv adarre, Marzhin, bepred ken amoet all, n'en devo desket hepken d'e vuiañ-karet ar re vurzhudusañ eus an troioù-hud a ouie : [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 177.)
Troidigezhioù
- galleg : (fr)