c'hallomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gallomp gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gallomp
dre vlotaat	c'hallomp
amreizh	c'hallomp

c'hallomp /ˈɣalːɔ̃m(p)/

1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

« Ma feiz, ar pezh a c'hallomp ober c'hoazh eo mont da welout Matriona, eme va ambrougerez, aet skuizh ganin. [...]. » — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)

Stummoù all

• c'hellomp