dalc'has

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dalc'h-, pennrann ar verb delc'her pe derc'hel, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

dalc'has /ˈdalɣas/

1. Furm ar verb delc'her/derc'hel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

War e ali e vo e tilezint kement tra a garent evit klask AR GRAAL SANTEL ; ar skudell brizius a zalc'has, gwechall, gwad ar Salver. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)

« A-hervez, » a zalc'has Lom hep teurel pled ouzh an teodad-se, [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 19.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

− Mann ebet, emezañ hag e talc'has : oan o vont da laret e kavfen hir va amzer. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 411.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle) contint ^(fr) , (il) contint ^(fr)
• galleg : (elle) continua ^(fr) , (il) continua ^(fr)