debrer

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar debr-, pennrann ar verb debriñ, hag al lostger -er.

Anv-kadarn

debrer /ˈdeːbrɛr/ gourel (liester : debrerien)

1. Den a zebr, zo o tebriñ
   • Un debrer kig. Un debrer patatez.

Gerioù kevrennek

• debrer-glazur
• debrer-kig
• debrer-tud
• geotdebrer
• kigdebrer
• hollzebrer

Troioù-lavar

• debrer beleien : den zo troet enep ar relijion

Divinadelloù

• Jakez, debrer ar patatez
  Ha reiñ ar peillusk d'e vatez — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 377.)

Troidigezhioù

• galleg : mangeur ^(fr)
• saozneg : eater ^(en)