debrfet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar debr-, pennrann ar verb debriñ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	debrfet
dre vlotaat	zebrfet
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tebrfet
amreizh	tebrfet

debrfet /Distagadur ?/

1. Furm ar verb debriñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur

- Setu un aval-orañjez a debrfet, hag ho po ur mab. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 57.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

- Ma ! eme Bersonig, me 'ya da droc'han an diouskouarn-man en pevar fez, hag e tebrfet pep-hini he zamm, ha raktal en em gavfet pare hag ho tiouskouarn en-dro en o lec'h. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 98.)

Gerioù heñvelster

• debroc'h
• debrot

Troidigezhioù

• galleg : (vous) mangerez ^(fr)