dibenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn penn.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | dibenn |
| Derez-uheloc'h | dibennoc'h |
| Derez-uhelañ | dibennañ |
| Derez-estlammiñ | dibennat |
dibenn /ˈdiːbɛn/
- Hep penn, troc'het e benn outañ.
- <skouer.>
- (dre skeudenn-lavar) Diboell.
- [...], evel tud dibenn ha diskiant. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 136.)
- Un tamm plac'h dibenn eo. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 103.)
- Sot, hep ster ebet (diwar-benn an istorioù, ar c'homzoù, hag all).
- Traou ker zot, ken dibenn ha ken difeiz hag an traou a gountan d’ehoc’h, ne dlient ket lezer dinec'h skiant an dud vad er vro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 141.)
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troidigezhioù
hep penn (1)
diboell (2)
- saozneg : scatterbrained (en) , thoughtless (en)
Anv-kadarn
dibenn /ˈdiːbɛn/ gourel (liester : dibennoù)
- Lodenn diwezhañ ur pennad amzer (en amzer)
- Daoust da ze, e c'hortoze, gant pegement a brez, c'houi a c'hall sonjal, dibenn ar pred. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 13.)
- Dibenn miz Eost a oa bet ur wir dec'hadeg. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
- Pa voe lakaet Dudley en e wele ez eas e dad d'ar saloñs da welout dibenn abadenn ar c'heleier noz. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 10.)
- Penn diwezhañ (diwar-benn ar gerioù, ar frazennoù pe an testennoù)
- <skouer.>
Gerioù heñvelster
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
- war zibenn : e dibenn