dinerzh

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan hag anv-kadarn) Savet diwar ar rakger « di- » ha an anv-kadarn « nerzh ».

Da geñveriañ gant ar ger kembraek dinerth.

(Furm verb) Savet diwar « dinerzh- », pennrann ar verb « dinerzhañ », hep dibenn-ger.

Anv-gwan

dinerzh /ˈdiːnɛrs/

1. A zo gwan, hep nerzh: tud dinerzh.
   • Met ar pennhêr a redas kerkent d'ar park, hag a welas eno ar pevarzek kazeg o peuriñ, ha gante trizek ebeulez kaer hag un ebeul fall ha dinerzh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 145.)
   • Re zinerzh on ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 43.)
   • Mez ho doa, me gred, ar zoudarded o veza bet kement-all o kerc'hat d'ar prizoun eur plac'h iaouank dinerz ha diskoazel. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 288.)
   • un den dinerzh e spered : digalon
2. Diwar-benn diedoù : hep alkool, pe kafein, pe tein.
   • Gwin dinerzh, kafe dinerzh, te dinerzh.

Gerioù heñvelster

• dinerzhet (damheñvelster)

Gerioù enepster

• nerzhus

Deveradoù

• dinerzhañ

Troioù-lavar

• mont dinerzh

Troidigezhioù

• galleg : inerte ^(fr) , apathique ^(fr) , atone ^(fr)
• kembraeg : dinerth ^(cy)

• saozneg : powerless ^(en)

Anv-kadarn

dinerzh /ˈdiːnɛrs/ hollek gourel

1. Diouer a nerzh, gwander.
   • Un den dalc'het gant an dinerzh.

Troidigezhioù

• galleg : manque de force ^(fr) , faiblesse ^(fr)

Furm verb

dinerzh /ˈdiːnɛrs/

1. Furm ar verb dinerzhañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb dinerzhañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.