digalon

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn kalon.

Da geñveriañ gant ar gerioù digalon e kembraeg, dygolon e kerneveureg.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	digalon
Derez-uheloc'h	digalonoc'h
Derez-uhelañ	digalonañ
Derez-estlammiñ	digalonat

digalon /diˈɡɑːlɔ̃n/; ken digalon.

1. Didruez
   • Pebezh gwaz digalon ! he lezel a ray da vervel er poull dour-se. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 54.)
   • [...] ; « ne zaleo ket ar vuntrerien fallakr ha digalon-sont da vont en o hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 146.)
2. Aonik, kouart
   • — [...]. « Tosta 'ta ouzhin, kozh skarineg digalon, tosta 'ta buan, mar kredez ! » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 79.)
3. Hep nerzh, hep startijenn

Gerioù enepster

(1)

• a-druez

(2)

• dewr
• glev
• her
• kalonek

(3)

• nerzhus

Deveradoù

• digalonegezh
• digalonekaat
• digalonekaus
• digaloniñ
• digalonus

Troidigezhioù

• galleg : (1) sans coeur ^(fr) , insensible ^(fr)  ; (2) couard ^(fr)  ; (3) apathique ^(fr)
• saozneg : (2) coward ^(en)

Adverb

digalon /diˈɡɑːlɔ̃n/

1. Hep levenez

Anv-kadarn

digalon /diˈɡɑːlɔ̃n/ hollek gourel

1. Diouer a galon

Gerioù enepster

• kalonegezh
• nerzh-kalon

Troidigezhioù

• galleg : couardise ^(fr)
• saozneg : cowardice ^(en)