dirake

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an araogenn dirak hag an dibenn-ger -e

Furm araogenn

dirake /diˈrakːe/

1. Furm an araogenn dirak, displeget en trede gour lies (e brezhoneg Treger)
   • Tremen a rejont evel-se dirake-holl. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 58.)
   • Ur pikern a 'n em gavas dirake. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 75.)

Stummoù all

• dirazo

Troidigezhioù

• galleg : avant elles ^(fr) , avant eux ^(fr) , devant elles ^(fr) , devant eux ^(fr)

Gwelet ivez

• dirakon, dirakout, dirakañ, diraki, dirakomp, dirakoc'h