dirake

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn dirak hag an dibenn-ger -e.

Furm araogenn

dirake /diˈrakːe/

1. Furm an araogenn dirak, displeget en trede gour lies (e brezhoneg Treger).
   • Tremen a rejont evel-se dirake-holl. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 58.)
   • Ur pikern a 'n em gavas dirake. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 75.)

Gerioù heñvelster

• dirazo

Troidigezhioù

• galleg : avant elles ^(fr) , avant eux ^(fr) , devant elles ^(fr) , devant eux ^(fr)

Gwelet ivez

• dirakon, dirakout, dirakañ, diraki, dirakomp, dirakoc'h