displego

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar displeg-, pennrann ar verb displegañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

displego /disˈpleːɡo/

1. Furm ar verb displegañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur

« N'hoc'h eus ket komprenet ar pez a lavaran ?
Me hen displego d'eoc'h ? » a lavaras Alan. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 8.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Me a zisplego deoc'h diwezhatoc'h ar pezh o doa lavaret. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 48.)

« [...] ?... Da vamm a zisplego, fenoz, d'ar c'hloareg he dedennas gwechall d'ar pec'hed, an diskleriadennoù am eus graet war e zivout, dirak an holl. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) conjuguera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) dépliera ^(fr) , déploiera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) développera ^(fr) , exposera ^(fr) , racontera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) étendra ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) montrera ^(fr)