distag
Brezhoneg
Etimologiezh
- (Anv-kadarn hag Anv-gwan|Anv-gwan) Savet diwar « di- » ha « stag ».
- (Furm verb) Savet diwar « distag- », pennrann ar verb « distagañ », hep dibenn-ger.
Anv-kadarn
distag /ˈdistak/ gourel ((liester distagoù)
- Ober un dra bennak hep distag : hep paouez.
- Laka kargañ da ganolioù ha tenn hep distag. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 60.)
Troidigezhioù
Anv-gwan
distag /ˈdistak/
- Ha n'eo ket staget
- Ar c'hi a zo distag. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 119.)
- Te 'vat a zo gwall sot da vezañ distag. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 119.)
- Ur miz zo n'eo ket bet distag e gazeg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 119.)
- [...], ha kement ha diskouez d'an holl pegen distag e voe bet a-viskoazh diouzh he feadra, e veve koulz eo lavarout evel ur paour, diwar vara sec'h ha dour. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 18.)
- Distag diouzh udb
- N'eo ket me zo kaoz ma'z eo distag Sant Ke diouzh Perroz.
- Lavarout anezho distag : lavarout ar gerioù ken eeun ha tra, hep klask tro da ziverrañ.
- Mari a lavar anezho distag. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 119.)
Gerioù kar dre o ster
Troidigezhioù
Adverb
distag /ˈdistak/
- Gant un ehan etre div wechad.
- Sevel a dlie, enn eun tu-bennag, e ribl ar c'hoajou, var ur c'hleuz ; ha neuze, houpa teir gueach ha distag, o tifreza houpadenn ar gaouenn. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 9.)
- hep distag: hep ehan, dizehan.
Furm verb
distag /Distagadur ?/
- Furm ar verb distagañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Furm ar verb distagañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.