distroe
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar distro-, pennrann ar verb distreiñ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | distroe |
| dre vlotaat | zistroe |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | tistroe |
| amreizh | tistroe |
distroe /dis.ˈtroː.e/
- Furm ar verb distreiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa) :
- Zoken pa zistroe diwezhat-tre. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 27.)
- Gant ur c'hemmadur dre galetaat (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Ha bep noz e tistroe hor c'hanfarded d'ar gêr, kollet ganto boned pe golier glas, ha ken mezv ma veze ret o gwintañ war vourzh gant ar gwindask hag ar poleoù da sevel ar saout hag ar seier glaou. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 103.)
Stummoù rannyezhel
Gerioù enepster
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) retournait (fr) ; revenait (fr)