distroe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar distro-, pennrann ar verb distreiñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

distroe /disˈtroːe/

1. Furm ar verb distreiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa) :

Zoken pa zistroe diwezhat-tre. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 27.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

Ha bep noz e tistroe hor c'hanfarded d'ar gêr, kollet ganto boned pe golier glas, ha ken mezv ma veze ret o gwintañ war vourzh gant ar gwindask hag ar poleoù da sevel ar saout hag ar seier glaou. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 103.)

Stummoù rannyezhel

• dizroe

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) retournait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) revenait ^(fr)