distroomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar distro-, pennrann ar verb distreiñ, hag an dibenn-ger -omp.

Furm verb 1

distroomp /distroːɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb distreiñ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Bep tro ma tistroomp e welomp anezhañ.

Troidigezhioù

• galleg : (nous) retournons ^(fr) , revenons ^(fr)

Furm verb 2

distroomp

1. Furm ar verb distreiñ e kentañ gour lies an doare-gourc'hemenn
   • — Ba ! Distroomp d'ar gêr, furoc'h eo e verc'h kalz evit an diod kozh-se ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 27.)
   • Distroomp brema da Benn-an-Neac'h da velet penaoz ez a an traou dre eno. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 254.)

   • ... distroomp da welout penaos ez a an dro gant ar verc'h yaouankañ du-se. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 108.)

Stummoù rannyezhel

• dizroomp

Troidigezhioù

• galleg : retournons ! ^(fr) , revenons ! ^(fr)