dleje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dle-, pennrann ar verb dleout, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

dleje /ˈdleːʒe/ /ˈɡleːʒe/

1. Furm ar verb dleout e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout

• Hep kemmadur :

— Kelennerez ker, unan bennak ken poellek ha c'hwi ne dleje ket ober gant ar moranv-se. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 15.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

— [...]. Ha kement ha lavarout ar wirionez, me an hini a zleje bezañ bet kannad. [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Ma lâras un deiz Enori d'he zad penaos e tleje azdimeziñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 93.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) devrait ^(fr)