doujent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar douj-, pennrann ar verb doujañ, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

doujent /Distagadur ?/

1. Furm ar verb doujañ e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Nikolaz, da nebeutañ, e wreg hag e diad bugale (Ewan, Per, Mari, Anna hag an hini bihan gouerous ha mic'hiek Paolig), holl e toujent dezhañ hag e sentent outañ : [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 17.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) appréhendaient ^(fr) , craignaient ^(fr) , redoutaient ^(fr)
• galleg : (elles)/(ils) respectaient ^(fr)