mic'hiek

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn mic'hi hag al lostger -ek

Anv-gwan

mic'hiek /miˈɣiːek/

1. Leun a vic'hi, mic'hi ouzh e fri
   • — [...]. Mar ne zeuez ket a-benn da brouiñ da damalloù e-keñver va mamm, da vamm-te an hini eo a vo losket ; ha te, mic'hiek, war un dro ganti. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 24.)
   • Nikolaz, da nebeutañ, e wreg hag e diad bugale (Ewan, Per, Mari, Anna hag an hini bihan gouerous ha mic'hiek Paolig), holl e toujent dezhañ hag e sentent outañ : [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 17.)

Gerioù kar dre o ster

• mic'hieg

Troidigezhioù

• esperanteg : nazmuka ^(eo)
• galleg : morveux ^(fr)
• katalaneg : mocós ^(ca)
• okitaneg : mocós ^(oc)
• saozneg : snotty ^(en)
• spagnoleg : mocoso ^(es)