en defe
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
en defe /ẽnˈdefːe/
- Furm ar verb en devout/kaout e trede gour unan gourel an amzer c'hallus, en doare-divizout
- — Bezit hep aon war gement-se, ma zad ; an neb a glaskfe ober droug d'am breur, en defe da ober ganen-me. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 44.)
- Ha mar deuz unan-bennag e bourk Trelaouenan hag en defe eun tamm bara da rei d'eomp da zibri, e rafe eur vad vraz d'eomp oll. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 3.)
- Setu aze eun hinkin avad !... Daoust hag ar c'homper-ze n'en defe ket great eur mestaol bennal ?... — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 96.)
- — Eun dra bennak a nevez a zo dre ama, rak evit an heol n'eo ket, re vuan en defe great e dro neuze ; n'eo ket al loar ivez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 23.)
