az pefe
Brezhoneg
Furm verb
az pefe /asˈpefːe/
- Furm ar verb en devout/kaout en eil gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
- — Kae da besketa, Kivoron », eme ar Prat, « ha diwall n'az pefe taolioù bazh warc'hoazh vintin digant Ester. Me a zo er gêr hag a zo fouge ennon, o welet ar c'habiten hag e soudarded o chom ganen. Kerzh en da hent ». — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 163.)
- « Na ro ket da gredi pelloc'h out gwir vab ar roue, rak keuz az pefe. [...]. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 52.)
- « [...]. [...], rak n' az pefe ken neuze nemet ar maro da c'hedal. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)
Gerioù kar dre o ster
Notenn
- ↑ Savet diwar ar rannig-verb a ha 'z.
- ↑ Gant ur c'hemmadur dre galetaat war-lerc'h az.