flourañ
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn flour hag al lostger -añ.
Verb
flourañ /ˈfluːrã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : flouret) (displegadur)
- Tremen an dorn war unan bennak, ul loen bennak pe un dra bennak en un doare tener
- ... : be' oa gant ar c'hoad rous al lufr sebezus na c'hell bezañ roet nemet gant bizied an dud ouzh e flourañ goustadik, bloavezhioù-pad, kant wech an devezh. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 22.)
- Gant palm e zorn e floure blevenn skrivellet ar gazeg c'hell. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 49.)
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- Ar valafenn hedro o fismige hag a floure o bleud gant hec'h eskell voulouz-seiz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 13.)
Gerioù heñvelster
- 2. spinañ