flour
Brezhoneg
Etimologiezh
- (Anv-gwan) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
- (Furm verb) Savet diwar flour-, pennrann ar verb flourañ, hep dibenn-ger.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | flour |
| Derez-uheloc'h | flouroc'h |
| Derez-uhelañ | flourañ |
| Derez-estlammiñ | flourat |
flour /ˈfluːr/
- Dous, plijus stekiñ outañ.
- Ar c'hazh-se a zo flour e borpant. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 425.)
- Hag ur banniel voulouz-satin-gwenn
Un troad olifant flour d'he dougen.— (Lez-Breizh, er Barzhaz Breizh.) - Ur bugel flour e groc'hen.
- Nag int a zo flour ha ruz, va c’herez ! E-giz muzelloù gwerc’hezed o c’hoarzhin da baotred yaouank. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 121.)
- Dous, plijus da glevout.
- Komzoù flour.
- Kaoz, kaozioù flour.
- Ouzhpenn an didu da welout an tren, o deveze c'hoazh, e giz-se, digarez da zistroiñ d'ar gêr, e-ser kontañ kaozioù brav ha flour, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 132.)
- Dous, plijus da welout.
- [...] dremm laezhek ha perlezennoù du daoulagad flour Onenn Pennaroz. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 55.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
Adverb
flour /ˈfluːr/
- En un doare flour.
- Emañ war laez, ’barzh er gambr wenn
O kribat flour he blev melen. — (Kloareg Laoudour, e-barzh Bleuniou-Breiz, Th. Clairet, Kemperle, 1862, p. 72.) - Skediñ a reas ivez he dent e skrin he diweuz ruz-livet, ha daou doullig a fivilas en he divjod kigennet-flour. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 31.)
- Emañ war laez, ’barzh er gambr wenn
- Komz flour da unan bennak, ouzh unan bennak : komz brav, en un doare plijus, hegarat.
- Onenn he deus komzet flour dezhañ, he deus komzet c'hwek [...]. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 57.)
- Kanañ flour.
- Kement den a oa eno a anaveze hag an ton hag ar son, hag a gane flour, flour, m’en asur deoc’h [...] — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 159.)
Furm verb
flour /ˈfluːr/
- Furm ar verb flourañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
- Furm ar verb flourañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn
- — « [...], ha flour anezhañ gwellañ ma c'helli, evit klevout gantañ e pelec'h emañ e nezrh. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 141.)