Brezhoneg

  Etimologiezh

Eus gelli gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep gelli
dre vlotaat c'helli
amreizh c'helli

c'helli[1] /ˈɣɛlːi/

  1. Furm kemmet ar verb gellout en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
a) « Gra din ar muia poan a c'helli, ha desk ne d-euz netra hag a ve ker mad d'an hini a gar Jezus-Krist evel ma 'z eo gouzanv ha kaout poan dre garantez out-han. » — (Sant Liguori, troet gant Gabriel Milin, Penaos karet Jezus-Krist, Brest, 1900, p. 182.)
b)
  • War-lerc'h ar rannig-verb e, da skouer :
a) — [...]. Gant aon na c'hellfes ket dont a-benn da-unan eus ar gavadenn, e c'helli kemer ali digant furnez ar re all, [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 20.)
b) — Te 'oar, Yann, diwall mat da vioc'h, emezan ; rak, mar pakan anezi c'hoaz war va zraou, ne vo ket kosoc'h ha, diwar an taol-ze, e c'helli kas anezi da farda sklipou ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 55.)
a) — Daoust, eme an Toli d'ar Yaïg, penaos e c'hell Per ar C'hrafer gounit pep taol er c'hiz-ze ? Esaomp eun taol all c'hoaz. Taol evez, Yaïg, gwella ma c'helli ; me ivez ne lakin ket va daoulagad em godell. — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 21.)
b) — « [...] ; rak se 'ta gra bremañ da bak, kentañ ma c'helli ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 64.)
ch) « [...], ha flour anezhañ gwellañ ma c'helli, evit klevout gantañ e pelec'h emañ e nerzh. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 141.)

Stummoù all

Notenn
  1. Skrivet 'helli a-wechoù.