gelljont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -jont.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gelljont
dre vlotaat	c'helljont
amreizh	c'helljont

gelljont /ˈɡɛl.ʃɔ̃ɳ(t)/

1. Furm ar verb gellout e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Re zivezat avad e oant en em gavet, rak ne c'hellchont ket paka al lestr, e-pad m'o doa galloud warnezan. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 53.)

Stummoù all

• galljont

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) purent ^(fr)
• spagnoleg : (ellas, ellos ; ustedes) pudieron ^(es)