goloe
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | goloe |
| dre vlotaat | c'holoe |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | koloe |
| amreizh | c'holoe |
goloe /ɡoˈloːe/
- Furm ar verb goleiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Kastell Brechou 'ta a zave e dourell a-us gwe bras ar c'hoad tilh a c'holoe ar run, adalek an Trez-Gwenn betek mengleuiou Keraudren. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 8.)
- Mogedenn wenn an abardaezioù tomm a c'holoe ar stêr. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
- Ar plezhennoù a c'holoe brennidenn e jiletenn a oa diroget an hanter anezho. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 11.)