goloio

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar golo-, pennrann ar verb goleiñ, an dibenn-ger -o hag un -i- etrevogalennek

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	goloio
dre vlotaat	c'holoio
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	koloio
amreizh	c'holoio

goloio /ɡoˈlojːo/

1. Furm ar verb goleiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

Ann tousek-ze, ann den, oc'h pep prezeg bouzar,
Ne lavaro biken : « Pevar droatad douar
» Am goloio er bez.
» Hag evit kement all ez eo red kaout enkrez ? — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 96.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Hag ar mor a zav, a zav; an tôliou-mor a freg war ar beg garreg, war behini o deus klasket repu, ha pep tôl, a-benn an nebeutan, a c'holoio anê. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 144.)

Stummoù all

• goloy

Stummoù rannyezhel

• goloo

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) cachera ^(fr) , dissimulera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) couvrira ^(fr)