gouezhje

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kouezhje, gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kouezhje
dre vlotaat	gouezhje
amreizh	digemm

gouezhje /ˈɡwesʃe/

1. Furm kemmet ar verb kouezh pe kouezhañ pe kouezhel pe kouezhiñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h na, da skouer :

[...], he dorn war ar pakadoù da ziwall na gouezhje tra pe dra pe na dorrje ar c'herdin, [...]. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 15.)