goulennit

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goulenn-, pennrann ar verb goulenn, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

goulennit /ɡuˈlɛnːit/

1. Furm ar verb goulenn en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

— [...] ; ne vezo ket diês d'in ober ar pez a c'houlennit. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)

[...], ha n'eo ket merket e nep lec'h em befe ezhomm da ober ar pezh a c'houlennit aze. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)

1. Furm ar verb goulenn en eil gour lies an doare-gourc'hemenn

Troidigezhioù

• galleg : (vous) demandez ^(fr)