gwelfont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet, hag an dibenn-ger -font

Furm verb

gwelfont /Distagadur ?/

Furm ar verb gwelet e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

Hep kemmadur :

<skouer.>

Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

− [...]. Kerkent ha ma welfont kement-se, e teredfont er-maez an dour, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 69.)

− [...]. Pa vefont war an hent er stad-se, e welfont ur wrac'h kozh war doull he dor, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 193.)

− [...]. Evel-se e welfont anê bemde. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 117.)

Gerioù heñvelster

gwelint

Troidigezhioù

galleg : (elles) verront ^(fr) , (ils) verront ^(fr)