gwerenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn gwer hag an dibenn-ger -enn.
Anv-kadarn
gwerenn /ˈɡɥeːrɛn/ hollek benel gourel (furm vihanaat : gwerennig, liester : gwerennoù, gwerinier)
- Endalc'her e gwer a reer gantañ evit evañ
- Ar werenn-mañ n'eo ket net : z'-amañ din eur werenn all ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 206.)
- Plakenn wer
- [...], diouzh tu al liorzh, ne oa dezhi moger ebet : ken nemet ur mell gwerenn un disterig a netra mogedet. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 12.)
- Dudley a oa peg e fri ouzh ar werenn, oc'h arvestal ouzh rodelloù gell ha lufr al loen. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 32.)
- A-benn ar fin e tiskrogas ar razh eus ar biz hag e nijas a-dreuz ar c'hombod da vont da skeiñ e-barzh gwerenn ar prenestr. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 116.)
- Ferenn al lagad (diwar-benn an daoulagad)
- Gwerenn al lagad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 206.)