gwinkadenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwink-, pennrann ar verb gwinkal, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn)

Anv-kadarn

gwinkadenn /ɡɥĩŋˈkɑːdɛn/ benel (liester : gwinkadennoù)

1. Gwechad gwinkal:
   • Distagañ a ra dezhañ ur winkadenn, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 150.)
   • Ne darc'haouas ket zoken ur winkadenn pa voe arru e-kichen ar groaz ha pa voe kroget d'e hualiñ. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 85.)

Gerioù heñvelster

• gwink
• ruadenn

Troidigezhioù

• galleg : ruade ^(fr)