he deveze
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
he deveze /Distagadur ?/
- Furm ar verb en devout/kavout e trede gour unan benel stumm boaz an amdremened
- Poan dent ivez he deveze alies ha soñj a zeu din a-wechoù eus c'hwezh an eol fav ter a blave a-reujadoù e-dro dezhi. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 15.)
- Na Soaz Sapeur, rak tremen bec'h he deveze o skoulmañ ganti, na va zad, mevel e ti ur mezeg a roe dezhañ ugent lur er miz, kristen ebet ne oa e-tailh da reiñ din ar skoazell am boa ezhomm diouti. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 72.)
- Pa he-deveze gwerzet hec'h amann hag hec'h uïoù ez ae da roulañ gand an arc'hant. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 194.)
- [...] hag ez ae da droc'hañ e-lec'h m'he deveze spurmantet takadoù geot, e gwenodenn ur c'hoad, war vord an hentoù, war inizi bihan ar geunioù. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 30.)