ho-taou
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-gwan perc'hennañ ho hag an anv-gwan pegementiñ daou.
Adverb
ho-taou /oˈtɔw/
- An daou ac'hanoc'h
- — [...]. Neuze ma galvi, hag e pignfet ho-taou war ma c'hein, hag ec'h afomp kuit kerkent. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 143.)
- — « En ur stad truezus emaoc'h ho-taou, » a lavaras dezho an ostiz ; « petra a zo degouezhet 'ta ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 22.)
- — [...]. Pa gredo an itron e vefet kousket mat ho-taou, e teuo en ho kambr, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 179.)
- — [...]; a-raok mervel avad, e c'houlennan ouzoc'h ma en em garfoc'h ho taou e-pad ho puhez, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
