ho-tiv
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-gwan perc'hennañ ho hag an anv-gwan pegementiñ div.
Adverb
ho-tiv /oˈtiw/
- An div ac'hanoc'h
- — Me a zo lâret din gant an Aotrou, emezañ, dont da bokat deoc'h ho-tiv. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 22.)
- — It ho-tiou, eme heman, me a ziwallo an ti, endra ma viot o vont. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 64.)
- [...]. Komz a rit ho-tiv en ur bern ! [...]. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 45.)
